MÓW MI MAMO

ROZDZIAŁ 23

Wsiedliśmy do samochodu. Po godzinie jazdy:

-Daleko jeszcze?- zapytałam

-No trochę, a co nudzi ci się?

-Nie, nie

5 minut potem

-Daleko jeszcze?

-Tak

10 minut później

-Daleko jeszcze?- coraz bardziej irytowało to Nathana

-Tak- odpowiedział wkurzony

12 minut potem

-No to daleko czy nie?- Sykes zatrzymał samochód- co ty robisz?

-Wysiadka- rzekł

-Oj spokojnie Romeo bo ci ta żyłka pęknie

-Juliet nie pyskuj

-Romeo, czy możemy jechać dalej?

-Tak Juliet

2 ha później

-Jesteśmy na miejscu

-Nie mogłeś powiedzieć, że za 2 godziny będziemy na miejscu?

-Julietta wiem, że lubisz się wymądrzać, ale daj spokój.

Weszliśmy do środka

-Cześć mamo- uradowany Sykes wtulił się do swojej mamy-Mamo to jest Patrycja, moja przyjaciółka

-Dzień dobry bardzo mi miło

-Dzień dobry, to o tobie moja mama i Nathan mi opowiadali

-Możliwe-mama jak mama, ale babcię miał fajniejszą

2 ha potem

-Gdzie my idziemy- mówiłam z poirytowana faktem, że Sykes prowadzi mnie w jakiś gąszcz

-Nie gadaj tyle bo je spłoszysz- zobaczyłam stado sarenek

-Śliczne- zafascynowana przytuliłam się do chłopaka

-Tak jak ty- odrzekł

-Nie jesteśmy tu po to żebyś prawił mi komplementy- mimowolnie odsunęłam się od niego

-Mam pytanie

-Tak?

-Czy ty chciałabyś ze mną chodzić?- powiedział Nath patrząc w moje oczy

-Śnisz- chłopaka przytkało- to, że ci wybaczyłam ostatni wybryk to niczego nie oznacza, może kiedyś

-Ale to ty mnie nie kochasz?

-Patrz sarenki spłoszyłeś

-A ty nie zmieniaj tematu

-A na to pytanie ci nie odpowiem, bądźmy na razie przyjaciółmi

-Dobra nie ma sprawy, czyli zapominamy o tym?

-Tak- pocałował mnie

-A nie będziesz żałować?

-Ciota- zaśmiałam się
-No co rzadko spotyka się tak piękne i utalentowane osoby jak ja- dumnie opowiadał Sykes
-Wiesz co ja nie wiem po kim ty to masz
-Ale, co?
-Tą pewność i ważność
-Mój pra-pra-pra-pra dziadek był szlachcicem i również był prawdopodobnie taki jak ja
-A skądy ty to niby wiesz?
-Bo moja pra-pra-pra babcia opowiadała to, mojej pra-pra cioci, a pra-pra ciocia opowiedziała pra-babci, a pra- babcia mojej babci, a babcia mi- skończył opowieść
-Jezu- przytkało mnie- ty dziwny jesteś- patrzyłam z niedowierzaniem na niego
-Czemu
-Gdzie ci się to w tej głowie mieści?
-Moja pra-pra-pra-pra ciocia
-Nath skończ- zaśmiałam się. Doszliśmy do domy sykesów.
-Nie zmarzliście?- zapytała nas jego mama
-Nie wcale-Nath- zrobisz nam herbatkę mamusiu- zapytał z litością w głowie synuś, po czym ja tylko wybuchłam śmiechem
-Oczywiście- usiedliśmy na kanapie- a może chcesz zobaczyć zdjęcia Nathana?- zapytała mnie
-Mamo, proszę nie ośmieszaj mnie- błagał Nathan
-Swojej przyszłej żonie zdjęć nie pokażesz?
-Co?- rzekliśmy razem
-I jacy zgodni- zachichotała
-Niech mi pani pokaże te zdjęcia
-Jaka pani? Mów mi mamo- w tym momencie mnie przytkał. Kobieta wyszła do kuchni
-Nath jak mam do niej mówić?- zwróciłam się po radę do chłopaka
-Mamo- cóż rada nie była dość przydatna




Wiem moje opowiadanie robi się monotonne i nudne 
Ech bywa =/, ale dziękuję, że czytacie
Ostatnio pewne osoby stwierdziły iż nie ogarniają z kim jestem
Wiec ja odpowiadam, że z nikim choć uwolnię wam rąbka tajemnicy
Iż niedługo się to zmieni